Planuj, Działaj, Świętuj

W wyniku ostatniego roku intensywnej pracy z organizacjami zaobserwowałem niepokojące dysproporcje, które często przekładają się na brak poczucia sensu lub wypalenie zawodowe. Poniżej proponuję model zrównoważonego rozwoju opierający się na sztuce integrowania trzech obszarów: planowania, działania i świętowania. Każdy z nich można powiązać z osią czasu (rys. poniżej). W długofalowej perspektywie zachwianie równowagi w tych obszarach może powodować napięcia i zmniejszoną efektywność funkcjonowania, zarówno w zakresie działalności zawodowej, jak i osobistej. W świecie biznesu często integrowane są dwa z wymienionych obszarów (planowanie z działaniem). Deprecjonowanie lub zaniedbanie realizacji trzeciego z elementów modelu (świętowania) może skutkować osłabieniem motywacji do podejmowania pozostałych aktywności (planowania i działania). Natomiast właściwe zachowanie proporcji pozwala na uzyskanie dobrostanu w obszarze zawodowym, prywatnym i długoterminową efektywność działania.

Dlaczego warto uczyć się konstruktywnego świętowania:

W praktyce zarządzania świętowanie jest najmniej konstruktywnie wdrażane. Często menedżerowie rezygnują z tej aktywności obawiając się utraty czasu, który w ich poczuciu może być wykorzystany efektywniej, np. do realizacji kolejnego wyznaczonego celu lub zdania. Jeśli już pojawia się świętowanie przyjmuje ono często formę protekcjonalnej oceny bądź odreagowywania. Nie wykorzystuje się wówczas w pełni pozytywnej energii, jaka jest w przeżywaniu radości. Jest to przecież doskonała okazja, aby upewnić się, że to, co robimy ma wartość i jakie są związki przyczynowe - skutkowe między działaniami, emocjami i efektami. Pracownicy, którzy są świadomi opisanych mechanizmów psychologicznych mogą wspierać proces dojrzałego konsumowania sukcesów lub samodzielnie wypełniać tę lukę dzięki integracji zgodnie z modelem PDŚ®

Konstruktywne świętowanie spełnienia również bardzo ważną rolę. Wzmacnia świadomość naszej współzależności oraz pomaga w procesie uczenia się i rozumienia zachowań na poziomie przyczyna - skutek. Realizacja tego procesu w grupie lub w relacji z drugą osobą wzmacnia także siłę danej relacji. Jest również źródłem dodatkowej motywacji do działania w przyszłości i przekłada się na ogólny wzrost dobrostanu psychicznego.